ANDROGYNIE EN REÏNCARNATIE
Thea-Warrior
Heb ik verteld over het bestaan van verticale energielijnen? Ja, in 2018 toen ik vertelde over het Heilig Kruis in de Sint-Petrus-en-Pauluskerk in Kranenburg. Ze bestaan beslist, meestal bevinden ze zich op een kruising van energielijnen. In de Stevenskerk zijn er vele kruisingen en ik heb in de hele viering rondgelopen, maar eerlijk gezegd heb ik er daar geen waargenomen. Mogelijk dat er toch een is, want een kerk waarin andere mensen rondlopen en hun persoonlijke energie verspreiden, is geen gemakkelijk plek om te onderzoeken.
Tot mijn verbazing heb ik er in de Stevenskerk wel een gevonden: een zelfstandige, die naast energielijn Anna ligt en een grote ronde uitstraling heeft. Waar? Recht voor het fresco van Sinte-Ontcommer: het krachtigste punt ligt op twee tegels afstand van de Bakkerskapel ertegenover, dus op vijf tegels tot het secco.
Wat het waarnemen van deze verticale energielijn betreft... bij mij dondert, zonder dat ik er iets voor doe, op dit punt de kundalinikracht van mijn stuit af omhoog, heel hoog, het Heelal in.
Om de energie van de verticale lijn te kunnen oppakken, lijkt het mij essentieel om persoonlijk in staat te zijn de kundalinikracht - deze spiraalvormige oerkracht of opgerolde slang aan de basis van de wervelkolom - ook al gewoon, los van deze specifieke plek in de Stevenskerk, te kunnen ervaren.
Hoe hoog dergelijke verticale energielijnen gaan? Sommige enorm ver het Heelal in:ware portalen of paden naar 'Andere Werelden'. Ziel-en-Geest - dat wat ontkomt bij de dood - kunnen goed reizen op deze Wegen.
Terwijl de afgelopen dagen 'Het Verhaal heeft een staartje' door mijn hoofd dwarrelt, komt telkens het labyrinth onderop de afsluitpaal van Habakuk voor mijn ogen. Het is inderdaad net een opgerolde slang.
Fietsend door de omgeving van Nijmegen peins ik over de boodschap van het labyrinth: 'Je dient de hele weg te gaan, je kunt wel naar het midden springen, maar dan heb je onvoldoende ervaring opgedaan, te weinig lessen geleerd, om ten volle te kunnen genieten van dat wat er in het midden te ontvangen is.'
Terwijl ik fiets, kijk ik op en zie ik rechts van mij in een raam, in glas-in-lood, een labyrinth hangen. Ik maak er een foto van: 'Wat een schitterende synchroniciteit.'
Als ik de foto bekijk, herinnert de labyrinth-vorm mij aan een afbeelding uit 'The Sun and the Serpent' van Hamish Miller & Paul Broadhurst. Tijdens een 'Reis door Mystiek Engeland', heb ik in 1996 dit boek gekocht in de souvenirshop van de grote Steencirkel van Avebury.
De auteurs hebben in het landschap van Zuid-Engeland twee energielijnen gevolgd, onderzocht en in kaart gebracht: de Maria- en de Michael-lijn.
Op een tekening (pagina 156 in het boek) is te zien dat zich op de heuvel van de Glastonbury Tor een soort labyrinth bevindt. Energielijn Michael vormt een langgerekte bolvormige ronding rond de toren èn windroos (noord-noordoostelijk van de toren) en energielijn Maria vormt de dubbelwandige kom die 'Michael' ontvangt. Zonder twijfel verbeeldt energielijn Maria hier een graal, een ketel voor de alchemische samensmelting waarvan ze zelf een onderdeel is: een Heilig Huwelijk.
De afgelopen dagen hoor ik in dit verband de Engelen telkens spreken over hiëratisch en huwelijk. Een Heilig Huwelijk betreft een verbintenis tussen godheden: vaak een hemel- of zonnegod met een aardegodin.
Jawel, energetisch gezien is Moeder Aarde net zo Goddelijk als Vader Hemel of God in de Hemel.
Over het Heilig Huwelijk bestaan vele mythen. Ondermeer de Chinese mythe van Yang en Yin. In 'Van Anima tot Zeus' licht Maarten Timmer (2001) een en ander toe bij het begrip 'hierogamos'. Door de symbolische vereniging van twee tegengestelde godheden ontstaat, dat wordt gezegd, levende materie.
Dit brengt me weer terug bij Sinte-Ontcommer, de vrouw met de baard. Annine van der Meer (2008, pg. 34) memoreert dat de oudste goddelijke afbeeldingen vaak androgyn zijn. Dat wil zeggen tweeslachtig: met borsten en fallus. Of zoals Sinte-Ontcommer: met borsten en een baard.
In het sjamanisme ben ik eveneens met het transseksuele, met tweeslachtigheid, in aanraking gekomen: mannen in vrouwenkleding en vrouwen in mannenkleding. Een oefening om meer empatisch te worden voor de andere sekse, om meer inzicht in de waarheid te krijgen.
Het androgyne aspect van het goddelijke behoort bij de informatie die op mij toestroomt als ik, vlak na het middernachtelijk uur in de nacht van 29 op 30 mei 2019, in het secco van Sinte-Ontcommer tweemaal-psy zie. Wat ontkomt er bij de dood? Geest en Ziel... en deze twee hebben één gezamenlijk bewustzijn van hun vorige levens als ze 'aan de andere kant' van de poort zijn.
En als je nù van het mannelijk geslacht bent, dan geloof je toch niet dat je dat in al je vorige levens ook geweest bent, of beter nog... dat je dat in al je toekomstige levens ook zult zijn... dat geloof je toch zeker zelf niet!? Tsss, de schepping zit perfect in elkaar, het is allemaal goed zoals het is.
Natuurlijk bestaat er een jaarfeest dat herinnert aan deze wijsheid: Carnaval. 'Carne Levare': uit het vlees.
Wat ontkomt er bij de dood aan het vlees? Ziel-en-Geest. De christelijke kerk heeft veel moeite met dit heidense feest gehad. Het was een opgave dit feest te integreren in het leven van Jezus Christus, dat door het jaar heen in de kerk gevierd wordt. Tegenhouden van de festiviteiten lukte niet goed en uiteindelijk is het feest als een soort uitspatting gekoppeld aan de periode voor Pasen; voorafgaand aan de veertigdaagse vasten. Maar eigenlijk viert dit feest het oorspronkelijk bewustzijn uit vervlogen tijden. Mensen leefden in die tijden vaker op de rand van de dood en er bestond een diffuus sterk bewustzijn dat we 'aan de Andere Kant' allemaal gelijk zijn; allemaal manvrouwelijk of vrouwmannelijk, androgyn.
Met de drank of mogelijk seksuele uitspattingen van Carnaval heb ik niks. De energie van het feest kan me helemaal overrompelen, maar toch heel mooi dat ondergeschikten tijdelijk hun meester als gelijke mochten aanspreken of hen mochten plagen. Toen en nu verkleden vrouwen zich als mannen en mannen als vrouwen; sommigen bespotten als nar of met vrolijk opgetuigde wagens misvattingen of al te hardnekkig aangehangen waarden en normen uit het gewone leven; anderen gedragen zich kinderlijk vrolijk en onnozel als clown en overal dansen wezens: elfjes, prinsessen en dieren. Weer anderen hangen zich vol slingers en bladeren alsof ze boomgeesten zijn - Groene Mannen - en aldus vieren ze het beginsel van regeneratie, van de wisseling der seizoenen, van de goddelijke kosmische èn aardse krachten, gewoon van reïncarnatie.
Terwijl ik deze materie in woorden formuleer en het geheel betreffende de energielijnen van de Stevenskerk in Nijmegen in de rust van de coronacrisis in enkele maanden op levendweb.nl beschrijf, zijn er de laatste paar dagen in Engeland, eind mei 2020, een viertal graancirkels gevallen.
Een graancirkel met een engel, met een hart, omgeven door de veren van Quetzalcoatl en tevens een sleutelgat; een graancirkel van een soort virus; een met een afbeelding van yin en yang, en een graancirkel van een (beschermend) schild met twaalf stralen waarin zon en aarde zich in liefde lijken te verenigen.
Kijk zelf maar op cropcircleconnector.com
Bronnen
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Hieros_gamos
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Kundalini
- Meer, A. van der (2008). Van Sophia tot Maria - De wedergeboorte van de verborgen Moeder in de 21e eeuw. Geesteren: wwwA3boeken.nl
- Miller, H., Broadhurst, P. (1989, nieuwe editie 1994). The Sun and the Serpent. Cornwall, Launceston: Pendragon Press.
- Timmer, M. (2001). Van Anima tot Zeus - Encyclopedie van begrippen uit de mythologie, religie, alchemie, cultuurgeschiedenis en analytische psychologie. Rotterdam: Lemniscaat.
---> 61 BEEL MET Z IN DE STEVENSKERK - Moeder en Kind