39 ENERGIELIJN OUDE-MAN-HUYBERT

SCHITTEREND EN WIJS

Thea-Warrior

 

Er zijn veel energielijnen op Aarde, en dat is mooi, want het betekent dat op vele plaatsen energielijnen in kaart gebracht kunnen worden en de kwaliteit ervan ontdekt kan worden. Toch komen ze op bepaalde plaatsen meer bij elkaar dan op andere plekken. Als er veel bij elkaar komen, dan wordt de betreffende plek een krachtplek. Kruisingen of ontmoetingen van 'vrije' energielijnen kunnen ook krachtplekken zijn. 

Met 'vrij' bedoel ik energielijnen die als het ware geslingerd op de Aarde rusten. De lijnen zelf zijn helend en de kwaliteiten van hun energieën verschillen als het gaat om type/ soort, en natuurlijk bestaan er sterkere en zwakkere lijnen. 

 

Een voorbeeld. Door het kerkje van Persingen in de Ooijpolder gaat 1 energielijn, schuin over het hoofdkoor.

In de Sint-Petrus-en-Pauluskerk in Kranenburg lopen 2 energielijnen. Ze kruisen elkaar in de noordoosthoek van het alleroudste kerkgebouw. In de Stevenskerk in Nijmegen lopen meer lijnen. Hoeveel? Dat houd ik nog even geheim. Ze kruisen elkaar niet in een punt, nee, er zijn meerdere kruisingen. De energie wordt als het ware naar alle kanten uitgedeeld. Net zoals Sint-Stephanus als diaken, na Christus overlijden, kleding en voedsel uitdeelde aan weduwen en wezen die mede de jonge kerk van de christenen vormden. De apostelen wijdden zich ondertussen aan bidden, schrijven, reizen en voorgaan in vergaderingen.

 

Zoals reeds eerder geschreven, heeft de arts Iacob van Vervelt in 1688 de personen die figureren op het schilderij 'Het Raadsel (van Nijmegen)' namen gegeven. Inhoudelijk bestond het raadsel al in de 15e eeuw.

In 2018 en 2019 heb ik de energielijnen van de Stevenskerk geïnventariseerd en later deze lijnen de namen gegeven van de personen die een hoofdrol spelen in het raadsel. Een en ander heeft natuurlijk te maken met de manier waarop de energielijnen versleuteld zijn in het schilderij 'Het Raadsel (van Nijmegen)' uit 1576.

Hoe? Dat wordt de komende tijd vanzelf duidelijk. 

 

Op een plattegrond van de Stevenskerk - die ik ooit vond op een website die nu blijkbaar niet meer bestaat - heb ik de energielijnen ingetekend, dat wil zeggen maak ik de grenzen, de breedte, van de energielijnen zichtbaar. De energielijn Oude-Man-Huybert is behoorlijk breed. De lijn loopt schuin door de kerk: van het zuidoosten naar het noordwesten. Opvallend is dat de Sint-Stephanus-kerktoren half op Oude-Man-Huybert staat. De kans is groot dat de bouw van de kerktoren in die zin bewust is uitgevoerd. De naam Huybert betekent trouwens wijs van verstand en geest.

 

Waardoor kenmerkt Oude-Man-Huybert zich? Wijsheid! De lijn bezit een waterige kwaliteit. De sfeer van de lijn gelijkt een murmelend ondiep beekje onder de maan in de nacht. Kleine golfjes breken op stenen die in de bedding liggen. Zilverwit maanlicht schijnt op het redelijk snelstromende en brekende water. Het oppervlak verandert continu. Dwarrelig bestaat het uit duizenden schitteringen. Rechts liggen vette weiden en links buigen struiken zich vanaf de wal over het water. Het geheel vormt een zacht, lieflijk, romantisch beeld.

 

Een meter boven de grond kan ik de energielijn goed in mijn handchakra's voelen. Het is passende energie om op af te stemmen na min of meer ingrijpende levensgebeurtenissen. Energie om inspiratie op te doen hoe vervolgens verder te gaan. De energie ondersteunt bij het formuleren van inzichten over het hoe, het wat en waarom van het gebeurde. Het criterium om verder te gaan is schijnbaar dat de betrokkenen in de kwestie er zo goed mogelijk vanaf komen, zodat ze samen zo goed mogelijk de toekomst kunnen ingaan.

 

Wat is wijsheid? Aan de westkant van de Stevenskerk is op 4 mei 2010 aan de voet van de kerktoren, tegen de Hundisberg aan, een plaquette aangebracht met het gedicht 'Ik was geen held' van Victor Vroomkoning.

Dit gedenkteken is opgehangen voor allen die in Nijmegen in WOII actief waren in het verzet. Is het toeval dat de plaquette midden op energielijn Oude-Man-Huybert hangt? Marko Pogačnik zei het al: "In Nijmegen is al in alles voorzien."

Sommige daden zijn inderdaad minder verstandig, maar herbergen niettegenstaande veel wijsheid in zich. 

 

Aan de oostkant van de kerk komt Oude-Man-Huybert onder de Kerkboog door op de Stevenskerk toe. Hij verbindt de Grote Markt (die Cruys) met het Sint-Stevenskerkhof. Claes die Waele uit Rheden, landmeter in Nijmegen - heerlijk idee, landmeter - is de architect van deze natuurstenenpoort in het Gewandhuis ofwel de Lakenhal. Tussen 1542 en 1545 is de Kerkboog in het pand uitgebroken en gebouwd. Gezien de ligging van de poort, aan de kant van de Grote Markt, pal op Oude-Man-Huybert heeft meester die Waele waarschijnlijk wel van het bestaan van de energielijn geweten.

 

Oude-Man-Huybert komt trouwens van het Oude Stadhuis af. In de Burchtstraat gaat de noordelijke grens van Oude-Man-Huybert door de oostelijke hoek van de Gedeputeerdenpoort. Hij gaat enigszins schuin door de Schepenzaal. Het schilderij 'Het Raadsel van Nijmegen' uit 1619 van de hand van Pauwels Jansz. van Schoten hangt er keurig op. Door zijn breedte pakt Oude-Man-Huybert, gemeten in de Korte Nieuwstraat aan de oostkant van het stadhuis, de helft van de burgemeesterskamer achter de Schepenzaal mee, dat wil zeggen de kamer van voor 1944. Bij de restauratie na WOII is er een gemak op Oude-Man-Huybert gebouwd. Een prima plek om na te denken en geïnspireerd te raken wijze besluiten te nemen.

 

Als je onder de Gedeputeerdenpoort door wandelt, ga je dus dwars over Oude-Man-Huybert heen. De breedte van de energielijn gaat van genoemde oostelijke hoek van de Gedeputeerdenpoort tot het midden van de deur die de ingang vormt van de stadhuistoren.

Bovenin deze toren heb ik de foto genomen van de uitnodiging voor mijn Afscheidscollege van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen 'Het Heilig Fundament' op 22 januari 2020. Heel bewust op de energielijn van Oude-Man-Huybert en idem in de stroomrichting ervan richting Kerkboog en Stevenskerk.

  

Overigens het is onnodig om lang op Oude-Man-Huybert te gaan staan of zitten. Vijf minuten is genoeg. Er langzaam, bewust in het hier en nu, dwars of in de lengte overheen slenteren met de vraag 'Wat is wijs, hoe verder te gaan?' in hart en hoofd, is voldoende.

Elke plek is geschikt; even zitten op het bankje bij de Stevenskerk, het bankje met uitzicht op de Grote Markt, even stilstaan in de overwelfde Gedeputeerdenpoort, even bij de Blauwe Steen in de Burchtstraat, even nabij het standbeeld van Mariken van Nieumeghen, even bij de plaquette 'Ik was geen held', enz.

In feite leg je de vraag voor aan de intelligentie van de fijnstoffelijke wereld. Daarna kun je de verdere dag alert zijn op antwoorden die op je toestromen. Synchroniciteit is belangrijk: houd de zogenaamd toevallige gebeurtenissen goed in de gaten.

 

 

Bronnen

- Deur. J.G. & De Jong, J.A.B.M. (1953). Noviomagum Revivens- Herstelde Glorie van de Keizer Karel-stad. Nijmegen: Drukkerij G.J. Thieme.

- Dongelmans, M-J. (1989). Hart van de Stad - De Nijmeegse Grote Markt door de eeuwen heen. Utrecht: Matrijs.

- https://nl.wikipedia.org/wiki/Kerkboog

- https://www.literairebakensnijmegen.nl/overige-bakens/victor-vroomkoning-2/

https://www.noviomagus.nl/Ansichtkaarten/Kerkboog/KerkboogCat.html

- http://www.victorvroomkoning.nl/bijzondere_dingen__1/_2010_/actief_in_het_nijmeegse_verzet

 - Peterse, H., Rooker, E., Camps, R.& Emmens, K. (Reds.) (2017). De Stevenskerk - 750 jaar spiegel van Nijmegen. Nijmegen: Uitgeverij Vantilt.

 

---> 40 MARIKEN VAN NIEUMEGHEN - Versleutelde Kennis

---> LIEFDE 2020 SN Inhoud

---> HOME