299 DE KERSTBOOM-MATROESJKA

Doornik - 13 september 2021 - De verleidelijke uitstalling van de matroesjka's op de grote maandagbraderie in het uitzonderlijke feestweekend in de stad van de Cathédrale Notre-Dame de Tournai.
Doornik - 13 september 2021 - De verleidelijke uitstalling van de matroesjka's op de grote maandagbraderie in het uitzonderlijke feestweekend in de stad van de Cathédrale Notre-Dame de Tournai.

EEN BOTSING MET GOEDE AFLOOP

Thea-Warrior

 

Uitgeteld ben ik nadat ik de Energielijnen in de Rue du Four Chapitre heb geïnventariseerd. Best veel afstemmingswerk op Fijnenergetisch Niveau gedaan voor één dag. Allereerst bij de staande steen aan de Avenue des Frères Rimbaut, bij de Boulevard Bara, dan rondrennen in de afgebroken kerk van de Sint-Maartensabdij, daarna de inventarisatie van de Drie Energielijnen bij de kapittelhuizen aan de Rue des Chapeliers, vervolgens de Energielijnen bij en in de Sint-Brixiuskerk en op het laatst uitgebreid, bijna rond het Carré Janson. Terugblikkend een beetje suf dat ik aan de zuidkant van het Carré op de Place de l'Evêché niet meer naar de Lichtblauwe Energielijn heb gespeurd, want in het Carré Janson bevinden zich in principe drie Kruisingen: met de Zalmkleurige, de Lichtgele èn de Lichtgroene Energielijn!

 

Als de metingen gedaan zijn, weet ik al waar ik wil gaan eten; op de Grand'Place heb ik op iemand's bord een verrukkelijk bereide zalm gezien. Ik neem echter niet de kortste weg naar dat restaurant; want op de braderie bij de Place Paul-Émile Janson heb ik in de Rue du Curé Notre Dame een intieme, uiterst kleurige, uitstalling gezien en daar wil ik naar terug. Heel eerlijk, ik ben op souvenirjacht! Al heb ik met alle foto's en bevindingen veel souvenirs, de drang is aanwezig. Aangekomen bij het stalletje bekijk ik de matroesjka's: 'Schattig, schattig, schattig... natuurlijk onzin om te kopen in een wereld die behoefte heeft aan duurzaamheid, maar toch...'

Mijn oog valt op een kerstboompje: 'O, een drie-in-een! Dat is leuk; een kerstboom, een kerstman en een sneeuwpop!'

Twijfelend loop ik wat heen en weer. Dan besluit ik dit kerstboompje als herinnering aan deze fantastische dag in Tournai te kopen. Ik trek mijn portemonnee, maar daarin blijken slechts enkele kleine munten zitten. Het kerstboompje is echt niet duur, maar kost meer dan twee euro. Ik kijk om me heen en inderdaad mijn echtgenoot is foetsie. Hij ziet 'prullaria' helemaal niet zitten. Waar is een cash-automaat? Geen moment daarop gelet deze drie dagen! Pinnen gaat niet. Als ik mijn echtgenoot na twintig minuten heel veel verderop in de Rue de l'Hôpital Notre Dame terugvind, is de braderie afgelopen en kan ik hem wel schoppen want hij heeft meer dan genoeg cashgeld bij zich. Het kleine kerstboompje grift zich in mijn hersenen, het zal niet op mijn kersttafel staan, maar ik zal het niet vergeten. Integendeel, ik ga ervan dromen.

 

Wat ik met zo'n heidens artefact moet? Ik zou het zo graag hanteren om mijn kleinkind de symbolische betekenis - die ik erin onderken - uit te leggen. De Sneeuwpop, de kracht van het Noorden, van het koele blauwe licht, van de magische maan en sterren, van het gebied op Aarde waar de zon zich enkele weken niet vertoont, van de wijsheid die besloten ligt in rust, van de sprank van inspiratie in de doodse stilte. De kracht van het Noorden in het oeroude Zonnewiel!

De cyclus van het Zonnewiel met het voorbereidend begin in het Oosten, het actieve werken in het Zuiden, het reflectieve en evaluerende werk in het Westen en dan de bewegingsloze stilte in het Noorden: vijftig procent actie, vijftig procent rust. Volgens mij zouden mensen zo hun leven moeten inrichten, en veel meer spelenderwijs. 

Bekijk de Kerstman... degene die met arreslee en rendieren door de lucht (de Hemel, het Heelal) sliert. Degene die zomaar cadeautjes brengt. Niemand anders dan het Mannelijk Principe van het Goddelijke. De mensen doen alsof ze hun kinderen wat wijsmaken of dat ze hun kinderen slechts een plezier doen, maar het is wel degelijk een eerbetoon aan Degene die met Zijn Licht alles gratis geeft. Denk aan de kerstbomen... die we concreet met lichtjes behangen om symbolisch de terugkeer van het licht in het donkerste deel van het jaar af te smeken of te bewerkstelligen. We doen het als eerbetoon aan het Licht, ook al weten de mensen al enkele eeuwen dat het licht er altijd is; ook als het in het nachtelijk donker niet zien is.

Bezie het Groene Kerstboompje, versierd met gekleurde lichtjes en een helder licht in top. Groen staat voor Leven, voor de Fysieke Bekleding van onze Zielen en Geesten door het Vrouwelijk Principe van het Goddelijke. Denk aan alle gewone bomen, die voor de zuurstof zorgen die wij mensen zo keihard nodig hebben om te leven... vraag maar na bij de Covid-patiënten in de ziekenhuizen. Moeder Aarde levert net zo goed alles gratis, maar vanwege een meer duidelijke economische verdeling tussen en over mensen wordt met geld - cash of digitaal virtueel - gewerkt. 

Dit is wat de kerstboommatroesjka vertelt en dìt is wat ik wil verhalen: het is niet òf de heidense interpretatie òf het christelijke kerstverhaal; het is èn-èn.

 

Het duurt even voordat ik, zo vermoeid als ik ben, mijn chagrijn kan laten zakken. Oh, met het coronavirus in de buurt wil mijn man helemaal niet op een braderie verwijlen! In restaurant 'Le Boudoir' op de Grote Markt vind ik mijn rust weer. De keukenstaf zit te eten, dus wachten we een uurtje. En ja, de zalm smaakt zoals ik het mij heb voorgesteld. Bewust van de hongerende mensen in de wereld eet ik, bewust van de vervuilde oceanen eet ik. Ik weet dat wij-mensen de oceanen leegvissen, en waarschijnlijk gaan we met zijn allen... maar er zullen er overblijven, en met die gedachte weet ik een klein beetje beschaamd te genieten van de rijkdom die Moeder Aarde mij biedt.

 

En die kerstboommatroesjka? Hm, mijn zoon vraagt me of ik nog wensen heb voor mijn verjaardag. Ik denk een paar dagen na en vermeld dan tussen enkele meer praktische zaken een drie-in-een-kerstboommatroesjka. Hij kent het verhaal van het braderie-debacle van mijn man en mij in Doornik niet. De wens bevreemdt hem wat, maar op kerstavond 2021 reikt hij me - van harte gefeliciteerd - een bescheiden pakje aan. Na wat papiergeritsel staat een drie-in-een-kerstmatroesjka op de eettafel. Een iets andere versie, maar perfect. Geweldig, met aanschouwelijk onderwijs kan ik nu ooit mijn kleinkind wat wijzer maken. Heb er al zin in. Krijg ook nog een Fairtrade sieraad met glanzend parelmoer... synchroniciteit viert hoogtij. Dank!

 

Aangezien ik dit verhaal op zaterdag 25 december 2021 - op Eerste Kerstdag - op Levendweb schrijf, biedt het mij dè gelegenheid om Elk Geliefd Wezen een Zalig Kerstfeest, een Vrolijk Oud-en Nieuw en Alle Goeds voor 2022 te wensen.