EEN BEETJE MOE
Thea-Warrior
Langs de kletterende fonteinen (en het beeld van Louis Gallait) op de Squaire Bonduelle wandelen we naar de Rue du Jésuites. Ons doel is de oude kerk van Saint-Piat. Ergens nieuwsgierig hoe deze kerk via de energielijnen met de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal en de kerk van de Sint-Maartensabdij is verbonden. Het weer is troosteloos en de straten glimmen. Op de weg wordt een fietser achterna gezeten door een auto.
De kerk van de Jezuïeten blijkt gesloten, maar via de grote toegangspoort kunnen we een kijkje nemen in de binnentuin van het Bisschoppelijk Seminarie. Plechtig uitziende gebouwen omzomen het simpele grasveld: alsof de wereld hier tot stilstand komt.
Verderop in de straat, boven de toegangsdeur aan de westkant van het schip van de Saint-Piatkerk, trekt het reliëf met het Lam, dat volgens de Apocalyps het Boek met de Zeven Zegels opent, de aandacht. Natuurlijk verbeeldt dit zielig liggende Lam Jezus Christus, de Zoon van God. Na goed kijken blijken er inderdaad Zeven Zegels te zijn; het Zevende Zegel hangt bij het kopje van het Lam, opzij van het Boek. In de stille, nogal donkere, kerk veegt een vrouw de vloeren. Eerst de kerk bekijken en dan de energielijnen inventariseren! Het glas-in-lood is van het schitterendste blauw.
In de twaalfde eeuw is de kerk van Saint-Piat gebouwd op de plek waar zich, volgens het wereldwijde web, in het midden van de vierde eeuw al een christelijke begraafplaats bevond, en in het begin van de zesde eeuw een Merovingische basiliek.
Eveneens volgens het web is Piatus - mogelijk uit Benevento in Italië - de eerste missionaris in Doornik. Volgens de legende staat zijn boodschap Rictovarius, de Romeinse gouverneur van de streek, niet aan en dus laat deze meerdere volgelingen van Piatus ombrengen. Piatus gaat echter onverdroten door met zijn bekeringswerk, waarop Rictovarius hem laat arresteren en folteren. Een Romeinse soldaat scalpeert hem, waarop Piatus zijn schedeldak in zijn handen neemt en tot ver buiten de stad wandelt. Volgens de legende zelfs tot Seclin ofwel een dikke 33 kilometer! Als hij de geest geeft, wijst de kalender 1 oktober 286 als datum aan. Hm, er loopt vast een energielijn vanuit Doornik naar Seclin.
Al fotograferend wandel ik op mijn gemak door de kerk. Op redelijk grote afstand van de reliekhouder van Saint-Piat begint een alarm te piepen, dus snel op mijn schreden teruggekeerd. De romaanse vensters in de zijmuren van het schip zijn nog zichtbaar; eenvoudig dichtgezet bij de verhoging van het schip. Ik vind het prachtig. Op de glimmende kerkvloer verhalen oranje richtingspijlen over corona.
Ter hoogte van het midden van het schip heeft de kerk twee zijkapellen. De kapel aan de noordkant, met uitzonderlijk gebrandschilderd glas, is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouwe van de Alsemberg - aan Maria dus! Hee, kan de Madonnalijn van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal door deze kapel lopen en dan naar Alsemberg gaan... en verder naar Sint-Truiden, de Basiliek van Tongeren en de Abdijkerk van Rolduc!? Het zou zomaar kunnen! De kapel aan de zuidkant, met donkere sfeervolle schilderijen, is gewijd aan Sint-Hubertus, maar dan is de koek op... dit is het voor deze maandag 26 juli 2021; te moe om nog energielijnen te inventariseren in de kerk. Met het druilweer in mijn botten verlang ik naar wat warmte, maar binnen zitten in een café of restaurant voelt aan als te veel coronarisico nemen.
Buiten bij de fontein; bij 'Het Lieverdje van Saint-Piat' - het monument voor de literatuur en liederen van Wallonië besluiten we terug naar huis te rijden. Onderweg zullen we wel ergens wat te eten en drinken kopen.
In de verrukkelijk warme auto verloopt de terugreis voorspoedig, behalve dan dat we bij de 'eeuwige' wegwerkzaamheden aan de rondweg rond Antwerpen kort verdwalen... ... het mag geen naam hebben; de Queeste gaat voort.
Bronnen
- Sint-Piatuskerk. Op 5 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Piatuskerk_(Doornik)
- Piatus. Op 5 september 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Piatus
---> 267 PHILIPPE-AUGUSTE HENNEQUIN - Wie is die Man?