113 HELPERS EN MAATJES

IN DE ETHERISCHE WERELD

Thea- Warrior

 

Zoals gezegd ben ik begin augustus 2020 druk doende op Levendweb met de rondleiding van 3 februari 2019 in de Abdijkerk van Rolduc.

Ik ontwerp onder andere een PowerPoint waarin ik de gevonden resultaten verwerk; een handig programma om sterren en pijlen te plaatsen. Met behulp van printscreens kan ik daarna de bewerkte plattegronden en foto's op Levendweb uploaden. 

 

In de nacht van woensdag 5 op donderdag 6 augustus 2020 hoor ik, bijna wakker, een Engelenstem die me dicteert wat ik precies moet schrijven in de tekst van 'Philosophia en de Zeven Jonkvrouwen'. 

Ik zie er beelden bij; ik zie mezelf - van achteren - zitten in de Sint-Mattheuskerk in Eibergen. Blij verrast word ik wakker, vol vertrouwen dat de tekst - achter de computer - vlot uit mijn vingers zal rollen.

 

In de nacht van donderdag 6 op vrijdag 7 augustus 2020 ga ik pas na tweeën naar bed. Het is warm en mijn echtgenoot slaapt al. Op de hoek van het bed zitten Franz en Fryne. Ze hebben vreselijk veel plezier. Een grote Engel in een zuiverwit kleed staat in de hoek van kast en raam. Blijkbaar helpt deze Engel met het schrijven voor Levendweb. We praten wat, Fryne gaat naast me liggen. Ik geef Liefde aan de Elementaire Wezens en er zijn er heel wat die zich melden. Ik vraag naar de naam van de Engel. 'Wordt duidelijk,' hoor ik. Eerst denk ik aan Snow/ sneeuw, ik merk dat ik in de buurt zit, via Flake/ vlok en White/ wit blijkt het Crystal te zijn. Prachtige naam. Ik draai wat en val weg, als ik weer iets in de groep terugkom, lachen ze: "We dachten dat je wilde meepraten." Ik draai me om en ben weg. 

 

Volgen mij is enige toelichting op deze wakkere droom wel gewenst. Franz is de naam van de Leprechaun die ik op zondag 3 mei 2015 tijdens een bijzondere bijeenkomst met vrienden in het Reichswald heb ontmoet. In een kleine kring tunen we voor de omgeving, dat wil zeggen dat ieder een eigen geluid maakt dat volgens hem of haar past bij de omgeving. In de loop van het tunen lijken de stemmen zich op elkaar af te stemmen. Terwijl de groep en ik dit doen, bied ik tegelijkertijd Liefde aan aan de geesten van overleden soldaten die daar sinds Wereldoorlog II zijn blijven hangen. Deze overleden - grijze - soldaten hebben gedood en zijn als de dood om 'naar Boven' te gaan. Angstig voor hel en verdoemenis verkiezen ze het om op Aarde te blijven hangen! 

Ik praat met ze: "Jullie verwijten jezelf je voortijdige dood, maar jullie hebben genoeg geleden door hier te blijven. En geloof me jullie zijn van harte welkom in het Licht."

Wat onhandig sta ik met de Zilverblauwe Bubbel die uit mijn hart omhoog is gekomen in mijn handen. Een van de grijze mannen komt op me toe en pakt de Zilverblauwe Bubbel - de Liefde - aan. Opeens valt het grijze van hem af. Hij wordt bijna doorzichtig; glanzende regenboogkleuren - als van olie op water - zorgen ervoor dat ik hem nog kan zien. "Ga," zeg ik, "ga naar Boven."

Hij gaat... en terwijl de Bubbels met regelmaat uit mijn hart omhoog komen, pakken ook anderen de Bubbels aan. Achter mij komt een kleine soldaat met een vreemd scheef lelijk en toch vriendelijk gezicht uit de loopgraaf omhoog. Hij heeft korte benen en zijn gezicht is nogal groot, plat en heeft bobbels. 'Vreemd,' denk ik, 'hoe kan hij soldaat geworden zijn... door de keuring gekomen zijn?'

Ook hij pakt een Liefdesbubbel aan. Hé, als een soldaat een Bubbel vastheeft en anderen raken hem aan dan worden ook zij doorzichtig. Meerderen gaan er tegelijk van de vlakte in een sliert omhoog.

 

De vreemde soldaat draagt geen soldatenuniform, lijkt meer een boswachter of landarbeider. Later blijkt zijn naam Franz te zijn. Met de Liefde die hij van mij ontvangt, heeft hij op 3 mei 2015 een sprookjesachtige sfeer weten te scheppen in en rond een groep oude beuken. Franz is ondertussen een heel goede vriend geworden, een maatje met wie ik zeer regelmatig contact heb.

 

Fryne is een Visman, een Man met een Vissenstaart. Hem heb ik enkele dagen na de nacht van maandag 31 augustus op dinsdag 1 september 2015 op het Keizer Karelplein in Nijmegen ontmoet. 

Fryne is jong, een adolescent, en behoort tot een elfenvolk, de Sídhe (uit te spreken als Sheee/ sjiéé). Normaliter wordt dit volk nauwelijks door mensen waargenomen, maar ze leven naast en met ons op, in en rond de Aarde. Op het moment dat de zielen van de mensen diep de materie zijn ingegaan, zijn hun zielen minder diep de materie ingegaan. De Sídhe leven dus meer in de etherische sfeer. Ze worden ouder dan de mensen: wel 600 tot 800 jaar oud.  Met zijn nu 155 jaar is Fryne dus nog erg jong. Terwijl de mensheid een vierentwintig-urige dag met nacht kent, gaan zij drie weken op en dan drie weken af! Als ze sterven lossen ze als het ware in de omgeving op, meestal in water. 

David Spangler (2014) heeft een aardig boek over de Sídhe geschreven. 

 

Wat 'het geven van Liefde aan de Elementaire Wezens' betreft het volgende: wij-mensen kunnen uit het Heelal via de Kruin in ons Hart een Kracht oppakken: LIEFDE.

Deze Liefde kunnen we verspreiden; schenken aan de Elementaire Wezens van bomen of Bewaarengelen van mensen. Elementaire Wezens en Bewaarengelen weten beter dan mensen waar en hoe deze Liefdeskracht aan te wenden.

Ik verzoek dus om Liefde uit het Heelal en schenk het aan de Elementaire Wezens van allerlei bomen en boomgroepen of aan Bewaarengelen van mensen, zodat Zij deze Liefde kunnen gebruiken om te helen en genezen wat er geheeld of genezen mag worden. 

Mensen kunnen in principe zèlf Liefde oppakken, bomen kunnen dit niet! Boomwezens vragen in deze de mensen om hulp. Het actieve schenken houdt tevens een erkenning van hun bestaan in.  

 

Het ritueel van het LIEFDE-AANBIEDEN is mij op 28 oktober 2016 door Maria aangereikt. Op die vrijdag verschijnt Maria aan mij in een beuk in de nabijheid van de Hemelvaartkoepel op het Begraaf- en Gedenkpark Heilig Land Stichting. Catharina, een goede bekende, heeft mij op die vrijdag uitgenodigd om met haar in dat park te wandelen.

Het LIEFDE-AANBIEDEN staat op Levendweb onder Warrior. Wat mijn naam Warrior betreft: de volledige naam luidt Warrior-in-All-Directions... in-Every-Direction ofwel WiADiED. Op dinsdag 27 juli 1999, de vierde dag van mijn Vision Quest in Svenljunga in Zweden, krijg ik deze naam van een enorme Vliegden als ik als krachtdier Muis met het Geheugen (het Wezen) van deze Vliegden spreek. De conversatie vindt in het Engels plaats, en 'de Vliegden' zegt dat ik 'Warrior' heet. 

Een Warrior is een Krijger: iemand die ontvangt of krijgt uit de fijnstoffelijke - meer etherische - wereld!

Als ik mijn aantekeningen uit die tijd teruglees, staat er - in het Nederlands - dat ik volgens 'de Vliegden' ook een Strijder ben: iemand die het Kwaad bestrijdt en strijdt voor het Goede. In de Indiaanse traditie wordt een dergelijke Strijder inderdaad Warrior ofwel Krijger genoemd!

Overigens kan ik het LIEFDE-AANBIEDEN van harte aan eenieder aanbevelen.

 

Engel C(hr)rystal heb ik hiervoor al genoemd. In de nacht van donderdag 6 op vrijdag 7 augustus zie ik C(h)rystal voor het eerst groot in een hoek van mijn slaapkamer staan. Het is de nacht waarin haar naam me telepatisch duidelijk wordt. In de nacht van maandag 10 op dinsdag 11 augustus 2020 corrigeert C(h)rystal me; het is niet de bedoeling mijn tekst betreffende het mozaïek van 'Voor Eer en Deugd' zo snel op Levendweb te publiceren. Ik begrijp het niet helemaal, maar verwijder op dinsdag 11 augustus 2020 de tekst, toen nummer 85, wel van Levendweb. Terwijl C(h)rystal er is, leert ze me dat sleutels gedraaid moeten worden en dat ik kan laten zien hoe dit draaien van de 'verdwaalde' zonnewijzer van Rolduc in zijn werk gaat.