87 DE ZEVEN GAVEN VAN DE HEILIGE GEEST

Waarom verhaal ik zo specifiek over dit gewelf?

Niet enkel vanwege de verrassende combinatie of bijzondere schoonheid maar omdat vanuit het Blauwe Heelal een Gekroonde Groene Slang over de muurrand heen komt, dat wil zeggen de 'grens' tussen Hemel en Aarde passeert. Het personage 'Eerbied voor of Vrees van de Heer' heft zijn rechterhand naar de vrolijke Gekroonde Groene Slang op alsof hij hem tot kalmte maant: "Het is goed, tot hier, blijf... "

Gekroonde Groene Slang intrigeert me. In de christelijke wereld is 'Slang' nogal gedemoniseerd; gelijkgesteld met het Kwaad. In de sjamanistische wereld heerst een meer positieve invalshoek: daar is Slang allereerst een genezer. 

 

Binnen de sjamanistische traditie heeft Ted Andrews (1993) totemdieren op een rij gezet en per dier de kwintessens verwoord, en vanuit verschillende culturen naar de rol en functie van elk dier gekeken. De kwintessens van Slang is wedergeboorte, herrijzenis, initiatie en wijsheid.

Van oudsher staat Slang, zeker in oosterse tradities, symbool voor de seksuele, scheppende, levenskracht in de mens. Het slangenvuur of de kundalini ligt opgerold te wachten aan de basis van de ruggengraat, en als mensen zich ontwikkelen, als ze groeien, kan deze oerenergie vrijkomen en langs de ruggengraat omhoog stijgen. In het omhoog gaan activeert de oerenergie diverse centra in lichaam en geest, waardoor mensen toegang krijgen tot nieuwe dimensies en niveaus van bewustzijn, gezondheid en creativiteit.

 

Doordat Slang haar huid afwerpt, wordt ze verbonden met dood en wedergeboorte, een proces dat nauw gerelateerd is aan de (symbolische) transformatie van lood in goud waarmee de oude alchemisten zich bezig hebben gehouden. Ouroboros, de slang die de eigen staart opslokt, verbeeldt deze cyclus. Voordat Slang haar huid afwerpt, worden haar ogen troebel, alsof ze in trance is. Mystici en sjamanen hebben daaruit afgeleid dat Slang tussen de dimensies van de levenden en doden heen en weer kan gaan. Als de huid is afgeworpen worden de ogen weer helder; alsof slang letterlijk de wereld met nieuwe ogen bekijkt.

Slang ruikt overigens met haar tong en bezit een goed ontwikkeld reukvermogen. In de aardse omgeving biedt de tong van Slang een hogere vorm van onderscheidingsvermogen betreffende goed en kwaad, op spiritueel gebied kan Slang via de tong een direct contact van de ziel met het Goddelijke mogelijk maken.

 

In Centraal Amerika heeft Slang veren en kan ze vliegen. Als Quetzalcoatl, de Vliegende Slang, staat Slang  voor de grootste god en held: de stervende god, die ooit zal terugkeren. In Griekenland staat Slang symbool voor alchemie en genezing. De Griekse God Hermes heeft een staf met twee kronkelende slangen. Zijn staf staat symbool voor de wijsheid welke genezing kan bewerkstelligen. In de mythologie bewaakt Slang veelvuldig schatten, levensbronnen of heilige plaatsen. Bijvoorbeeld de boom waaraan het Gulden Vlies hing.

In Egypte worden aan Slang eveneens mystieke associaties toegekend. De uraeus is een hoofdband in de vorm van een brilslang. Het dragen van deze hoofdband symboliseert een staat van innerlijke schouw en bekendheid met de kosmos. De band werd door ingewijden gedragen en representeert een bepaalde graad van wijsheid en inzicht. Zo kan ik nog wel even doorgaan met het benoemen van de positieve kwaliteiten die in andere culturen aan Slang toegekend worden.

 

Ik hecht aan de twee kanten van de medaille: aan de ene kant Groene Slang, vooruit Satan of de duivel, aan de andere kant de Christusenergie, de Gekroonde Groene Slang.

Mensen kunnen in hun leven kiezen voor welke handelingen ze gaan. Individueel, los van omstandigheden, kunnen ze in principe kiezen voor het kwade of het goede. De tegenstelling tussen deze uitersten zal niet altijd even duidelijk zijn, dat maakt het kiezen minder gemakkelijk. De te maken keuze is niet altijd even helder, soms is de situatie minder duidelijk, soms is de mens verblind door angst, woede, afgunst, jaloezie, enz. Sommigen willen hun keuze laten bepalen door de mogelijke uitkomst, het beroerde is echter dat die uitkomst meestal niet duidelijk is: je kiest iets en hebt het vervolgens te doen met de gevolgen. Of een andere keuze beter geweest zou zijn? Het blijft onduidelijk; je hebt die keuze niet gemaakt, wie weet was je vele malen slechter uitgekomen.

 

Maakt een mens de keuze voor een kwade kant dan creëert de mens zware, donkere, negatieve energie. Keuzen in het kader van machtswellust horen hierbij, keuzen in het kader van vermeende superioriteit idem en zo ook alle keuzes voortkomend uit extreme angst of woede. Kiezen voor de goede kant - hoeveel vertrouwen heb je nodig? - zou lichtheid met zich mee moeten brengen, tevredenheid, rust en geluk, niet per se macht of materie, niet zonder meer veel geld op de bank.

Heel eenvoudig is het niet, want leiders, groepen en volken maken ook keuzen. Vaak wordt later op grotere schaal duidelijk wat er eerder anders gedaan (gekozen) had moeten worden. Individueel kan ik enkel aanraden (ook al weet ik dat adviezen vergaand in de wind worden geslagen) dat er altijd een Engel ter ondersteuning aan te roepen is. Engelen dien je te vragen; uit zichzelf horen ze enigszins op afstand te blijven. O ja, en dit alles heeft niets, maar dan ook helemaal niets, met huidskleur te maken.

 

Hoe dan ook tijdens de rondleiding op zondagochtend 3 februari 2019 door de Abdijkerk van Rolduc voel ik aan dat er iets is met de Gekroonde Groene Slang, en óók met 'de zwarte streepjes' op de rand van de muur. Het is net of de streepjes uitzetten naar buiten toe en daarna weer teruggaan naar hun plek: heen en terug, heen en terug, alsof het geheel vibreert. Terwijl ik het magistrale gewelf fotografeer, denk ik:  'Die Gekroonde Groene Slang vertelt vast over het bestaan van de energielijnen.'

In de tussentijd heb ik er niks mee gedaan; gefixeerd op de verdwaalde zonnewijzer van Rolduc en veel te blij dat ik deze zonnewijzer concreet met de plek van de verticale energielijn heb weten te verbinden... dat ik het geheim van het raadsel van het verdwalen heb ontsluierd.

Echter begin augustus 2020 - terwijl ik op levendweb de teksten schrijf over mozaïek en schilderingen van het priesterkoor van Rolduc - wordt het anders. Het is alsof er continu vanuit het Heelal tegen me gefluisterd wordt, en dus wil ik ermee aan de slag. Het worden chaotische dagen, ik zal er op een later tijdstip over vertellen, eerst verder met de afbeeldingen rond het priesterkoor.