45 BEEL IN DE STEVENSKERK

HAAR EIGEN WEG

Thea-Warrior

 

Aan de noordkant van de Stevenskerk komt Beel via de muren van de voormalige Mariakapel binnen. Rustig gaat ze door het sombere grafmonument uit 1790 van burgemeester Ian Iosselet. Vervolgens schrijdt ze midden door de viering, precies onder de grootste kroonluchter door. Haar looprichting is schuin door de kerk; ze maakt bijna een hoek van vijfenveertig graden ten opzichte van de middenas. Ze verlaat de kerk door de westelijke

deur van het kleine, oude zuiderportaal.

 

Rond 1400 is dit portaal gebouwd. Oorspronkelijk zat er een voorhal aan vast, maar deze hal moest wijken toen rond 1500 het transept gebouwd werd. Boven het portaal siert een kleurig, modern glas-in-loodraam Beel's weg. 

In het bovenste glas is een vis afgebeeld, symbool voor Jezus.

Het Griekse ICHTHUS, een afkorting voor Ièsous Christos Theou Huios Sootèr, betekent vis. In het Nederlands: Jezus Christus Zoon Gods Redder. De glazen daaronder tonen de zes stigmata: de zes wonden van Jezus aan het kruis.

 

Westelijker van het portaal, naast de traptoren, valt een tweede glas-in-loodraam op energielijn Beel: het Pelikaanraam. Dit venster verbeeldt de zelfopofferende liefde van Christus. Zelfopofferend, want Moeder Pelikaan voedt haar jongen ten koste van zichzelf. 

Het Pelikaanraam bestaat uit twee hoge ramen. Vanuit de kerk gezien laat het linkerraam zien hoe een stengel, geworteld in de hemel, omlaag groeit. Deze worteling staat symbool voor het idee dat het menselijk leven door de hemel gegeven is. Het rechterraam toont eveneens een stengel, maar deze stengel wortelt in de wonde in de zij van Jezus. Deze worteling staat symbool voor het geloof dat door Jezus' dood de hemelpoorten voor iedereen openstaan. Beide ramen, zowel het Stigmata-raam als het Pelikaanraam, ontworpen en gemaakt door Marc Mulders, zijn in 2001 bij de viering van vijftig jaar academische zorg door de universiteit en het academisch ziekenhuis Radboud aan de bevolking van Nijmegen geschonken (Dekker, z.d.).

 

Naar aanleiding van Beel's weg in de Stevenskerk blijft in mijn hoofd de vraag hangen of het Mariabeeldje, dat nu in de Mariakapel van de Petrus Canisiuskerk in de Molenstraat in Nijmegen staat, of dat daadwerkelijk in de Stevenskerk, en dan natuurlijk in de voormalige Mariakapel, heeft gestaan?

Misschien; in de Molenstraatkerk wordt in elk geval gesteld dat 'dit genadebeeld' ten tijde van de beeldenstorm, in 1592, gered is van de brandstapel. Het is een feit dat op 21 mei 1592 vele katholieke heiligenbeelden op de Grote Markt verbrand zijn: omhangen met pekkransen werden ze in brand gestoken.

 

Het leven kan verkeren.