389 TWEE KRIJGLIJNEN NAAST ELKAAR

VAN EEN NAAR TWEE

Thea-Warrior

 

Nadat we op het grint van de parochietuin, waar GHL1 en GHL2 samenkomen, de tai chi-vorm hebben beoefend, gaan we verder. Oh, eerlijk gezegd, denk ik nu dat het beoefenen van tai chi in die tuin niet de bedoeling is; mogelijk iets te vrij. 

Het Stadspark langs de Maasboulevard is daar geschikter voor. Ik probeer mezelf in dit soort acties te beteugelen, immer respect te tonen voor het eigendom van anderen. Zal niet stelen, nee, dat voelt als te min, maar soms voelt de aarde aan als van iedereen. Respect voor iemands huis en tuin onderschrijf ik als belangrijk, maar dit kerkerf voelt aan als van de gemeenschap.

 

Van dichtbij kapitelen bestuderen is echter wel fijn, dus als de tuin open zou kunnen blijven ook. Eerst toestemming vragen is natuurlijk een goede optie. Aan wie? Klinkt misschien vreemd, maar ik onderzoek vaak nog liever iets niet dan dat ik eerst iemand moet zoeken om toestemming aan te vragen, of nog erger om toestemming moet bidden. Dan is het net of ik mijn energie kwijtraak; de stroom wordt onderbroken. Ik neig ernaar dan iets anders te gaan onderzoeken; de wereld is groot genoeg. Begrijp goed dat ik daarom zo gelukkig word van iemand als koster Mark van de Onze Lieve Vrouwebasiliek; hij biedt me iets aan, van hem krijg ik de ruimte: de mogelijkheid om iets te onderzoeken.

 

Omdat de Krijglijnen nog om aandacht vragen, wandelen we langs de zuidkant. Op vrij grote afstand van de zuidwand staat een sierhek. Zit hier een waterleidingstation onder de grond? Ik weet de grenzen van twee Energielijnen te bepalen. Aan de oostkant, tussen pseudotransept en transept omvat Krijglijn2 in de breedte een koperen regenpijp, het raam van Sint-Jozef en Jezus met het lam, en een halve pilaster tussen de twee ramen.

Bij het pseudotransept dat westelijk van Krijglijn2 ligt omvat Krijglijn1 twee ramen en natuurlijk de vierpas erboven. Lopen beide Krijglijnen recht naar het zuiden of wat schuin? Op afstand blijft het moeilijk te meten. Ten opzichte van de metingen gisteren binnen is het wel een verbetering. Er is iets met Krijglijn2 die door de biechtstoel met Maria-Magdalena gaat. Het blijft moeilijk om de grenzen van Krijglijn2 te bepalen. Hoe kan dat?

 

Binnen is het check, check, dubbelcheck. De twee ramen van het pseudotransept bevinden zich inderdaad op Krijglijn1. Het westelijke raam verbeeldt de Visitatie: Maria bezoekt haar nicht Elisabeth. Het oostelijke raam de Annunciatie: Aartsengel Gabriël, Maria en de Heilige Geest als Duif. Beide ramen zijn een gift van Vlaanderen. In 1987 gemaakt door Daan Wildschut.

De Madonna met de Inktpot en tweederde deel van de biechtstoel met de afbeelding van Jezus als Redder van de Wereld bevinden zich ook op Krijglijn1. De gehele afbeelding van Jezus valt binnen de grenzen. De vierpas bovenaan toont Maria-Koningin met Kind. Rond hun hoofden 'MAGNIFICAT ANIMA MEA DOMINUM' - 'MIJN ZIEL MAAKT GROOT DE HEER'.

Ontwerper en maker worden benoemd: H.C. Jonas (1939-1942) en G. Mesterom. 

 

Aan de noordkant waar Krijglijn1 en Krijglijn 2 bij de biechtstoel van Sint-Michaël en de Draak op elkaar liggen, staat de barokke, eiken Louis-XIVe preekstoel geheel op Krijglijn1. Volgens pastoor H.J.H. Heijnen (1982) staat op de trappilaar dat de preekstoel een geschenk is uit 1721 van kanunnik Willem Hendrik Loyens. Bovenop het klankbord bevindt zich een engel met een groot anker; teken van Hoop. Onder het klankbord een engel met een kruis als symbool voor het Geloof. De engel ernaast heft in de rechterhand een brandend hart als teken van Liefde. Tussen hen in hangt de Heilige Geest in de vorm van een Duif met Stralen tegen het klankbord aan. Waarschijnlijk bevindt de Duif zich daar voor de broodnodige inspiratie van dat wat er vanaf de preekstoel wordt verkondigd. De voorkant van de kuip moet ik nog eens nader bestuderen.