387 SAMEN DE STAD OVEREIND HOUDEN

BELANGRIJKE SYMBOLEN EN HELDEN

Thea-Warrior

 

Derde en laatste dag alweer. Buiten tien graden en wat vochtig deze maandag 19 december 2022. We parkeren weer aan de noordkant van het centrum. Als een onwrikbaar blok graniet staat het Stadhuis op de Markt. Vlaggen wapperen: het blauw-geel van Oekraïne, waar Rusland op 22 februari 2022 een walgelijke oorlog is begonnen; het rood-wit-blauw van Nederland en de rode vlag met de vijfpuntige witte ster van Maastricht zelf. 

 

Het gebouw is al ruim 350 jaar oud. De Naamse steen maakt er een chique pand van. Mars, God van oorlog en vruchtbare krachten, en Minerva, Godin van de kunst, wijsheid en beheerste oorlogsvoering, waken lui-liggend links en rechts van de Stedenmaagd met haar fruit-guirlandes. 

 

Bah, het Stadhuis blijkt enkel op aanvraag en onder leiding van een gids te bezoeken. Jammer, dit gaat vandaag onze neus voorbij. 

Wie wordt door Maastricht op deze Markt geëerd? Altijd interessant om te weten op wie een stad trots is. 

Hoog boven de burgers geheven staat aan de noordwestkant Jan Pieter Minckeleers (1748-1824), de ontdekker van steenkoolgas en gasverlichting. In 1904 is hij op de Markt gearriveerd. Uit duurzaamheidsoverwegingen heeft het stadsbestuur zijn eeuwige vlam in 2014 gedoofd. Jaarlijks sparen ze zo zeker € 40.000 uit. Een weinig muntgeld doet het vuur korte tijd ontvlammen.

 

Aan de andere kant staat 't Mooswief rond en vrolijk op haar fontein. Een passend eerbetoon door Charles Vos aan alle groenteverkoopsters, die in het verleden - voor dag en dauw - vanuit het buitengebied naar de Markt toekwamen om de stadse bevolking van verse groenten te voorzien. Knap gedaan Maastricht, die eerbied voor de gewone, noeste werkers.

Blijkbaar is 't Mooswief de patrones van de Mestreechter Vastelaovend. Ja, het zal Maastricht niet zijn; feestvierders dat zijn het. Elk jaar legt de Stadsprins van Maastricht op de zaterdag vóór Carnaval een krans van verse groente rond haar schouders. Het vrouwke nestelt zich in mijn hart. Hoelang overziet ze hier de boel al? Oh, Prins Carnaval Sjaak den Ierste van de Tempeleers heeft haar op 27 februari 1953 onthuld. Nou, ze is ouder dan ik, dat ze daar nog lang hoog mag leven.

 

Aan de rand van het Vrijthof kan weer gesnakkerd worden: cappuccino met Limburgse abrikozenvlaai. Samen een stuk delen... kan een èchte Limburger dit waarderen? Met slagroom. Het smaakt naar meer. Hm, denk dat het verstandiger is dat even te laten.

Oh, nu eerst naar de Sint-Servaas; checken of daar inderdaad entree wordt geheven. Als 'een ongelovige Thomas' check ik graag de feiten. Warempel, jawel: 5 euro entree.

Nou ja, inclusief een kaars en met inbegrip van een bezoek aan de Schatkamer. Tsjah, moet dus nog een keer schudden aan koster Mark... geen halve waarheden graag.

Het is een soort alles-in-een-pakket, niet enkel als toegang voor de kerk. Ik begrijp het wel, want sinds de oorlog in Oekraïne rijzen de gas- en olieprijzen de pan uit.

Een plattegrond meldt dat de toegang van de zuidoosthoek is verplaatst naar de noordwesthoek. Mooi mooi, dan wandelt iedereen die door het Noordportaal naar binnen gaat in de lengte over de helende Energielijn aldaar. Vandaag echter niet ons ding; ik zit nog wat in mijn maag met die Krijglijnen van de Onze Lieve Vrouwe. Ooit nog eens goed afstemmen op het type heling. 'Deemoed.' 

'Deemoed? Wie zegt dat? Wat betekent dat? Sorry, jaja inderdaad, voor de biechtstoel met Michael en de Draak. Ik voel het!' Blijkbaar helpt hier een Engel spontaan, hoewel ik wel steeds om hulp vraag. Het web meldt een goede: bescheiden- en dienstbaar-zijn; geen macht of eer opeisen.

Hm, dat is wel de houding van de Aartsengel Michaël geweest, en nog!