375 VANUIT HET NOORDEN

EEN MELODIEUZE ONTVANGST

Thea-Warrior

 

Een bleke winterzon begroet Maasmechelen op zondag 18 december 2022. Blijkbaar biedt dit woonhuis aan meerdere mensen logies. Als ik beneden gebruik wil maken van het toilet kom ik in de gang in een extreem vette wietwalm terecht. Tsjah, kan gebeuren, laten we maar snel naar Maastricht rijden. In de haast schiet mijn linkerarm deels uit de kom: Au, au, au.

Met hulp van Aad is het euvel snel verholpen, maar geen lekker begin van de dag.

 

In Maastricht parkeren we buiten het centrum. Folders, verzameld in december 2019, wijzen ons de weg. Via de Bosscherweg gaan we onder de Noorderbrug door. Het is knisperkoud.

Links zie ik een deel van de vestinggordel, een van de folders vertelt dat het 'De Havenkom' is. Rechts loopt hoog een weg niet door. Een nieuwe aanleg? Nee, het blijkt 'De Krul' te zijn; een restant van een oude afrit... grappig. De Boschstraat opent het centrum.

 

Op de kop van de Fransensingel een mural met een zanglijster. In april 2020 heeft Collin van der Sluijs deze zanglijster naast de Muziekgieterij als one-manband aangebracht. Een zanglijster kan zeven verschillende geluiden maken, het is alsof ik de zuivere trillers kan horen. De bloemen, bladeren en roze muren verwijzen naar de vestinggordel: het Frontenpark. De porseleinscherven verwijzen, in dit Sphinxkwartier, natuurlijk naar de keramische industrie van Sphinx. Een overrompelend schoon geheel.

 

We wandelen langs de Markt. Even zwaaien naar het Stadhuis; niet vandaag, misschien een andere keer. Via de Grote Gracht richting het Vrijthof. De achterkant van de huizen aan de zuidzijde van de Grote Gracht bestaat uit robuuste restanten van de eerste ommuring van Maastricht. Het wereldwijde web vertelt dat er gedurende 1500 jaar beschermende vestingwerken zijn gebouwd: vanaf de Romeinse tijd tot 1867, toen de vestingstatus werd opgeheven. Eerst Keltisch-Romeinse versterkingen, daarna vroeg-middeleeuwse wallen, vervolgens middeleeuwse stadsmuren en van de 16e tot de 19e eeuw buitenwerken.

In westelijk Maastricht bestaat nog een deel van deze 'Wèrreke': de Hoge Fronten met droge grachten en de Lage Fronten met natte grachten. De Havenkom behoort beslist tot de Lage Fronten.

 

Natuurlijk moet ik Aad de Boekhandel Dominicanen laten zien, of is dit een smoes? Eind 18e eeuw is dit Predikherenklooster opgeheven. Oorzaak: de rigoreuze Franse bezetting. Pas sinds 2007 is het een boekhandel.

De kerstliedjes klingelen ons om de oren. Op de pilaren hangen dergelijke liedjes in het Frans, Duits, Nederlands, Engels en Mestreechs. Gewoon een internationale stad, dit Maastricht. Terwijl Aad geboeid is door de lijnen en het ritme van pilaren, bogen en gewelven zit ik met mijn neus in de boeken. De Maaslandse dichter en minnezanger Heinric van Veldeke en de legende van Sint-Servaas trekken mijn aandacht. Inderdaad, een interessante aankoop.

Maar nù eerst op zoek naar Romeinse restanten, want Rafael Verjans heeft zijn Billenniummonumenten mogen plaatsen in steden met een aantoonbaar tweeduizend jaar oud Romeins verleden.