368 WICHELEN ROND DE SINT-SERVAAS

TOCH ENERGIELIJNEN DETECTEREN

Thea-Warrior

 

Volgens mij is het de bedoeling dat ik rond de Onze Lieve Vrouwebasiliek werk, maar op deze Sinterklaasdag krijg ik hier ineens de geest, dus vooruit maar. Gedragen door de Draak kijkt Aartsengel Michael toe. De Draak knabbelt aan de punt van het met een kruis versierde schild.

 

Langs de muren en grote deur van het Noorderportaal tast ik de grenzen van de Energielijn af. Grens gevonden, plak ik een memobriefje neer. Handig om later met behulp van PowerPoint grenzen en richtingen weer te geven op foto's.

In principe maak ik de foto staand op het midden van de breedte van een Energielijn.

 

Hoog op de deur een passend citaat van Jezus: Ego sum ostium per me si quis introierit salvabitur (Johannes 10:9).

'Ik ben de deur, wanneer iemand door Mij binnenkomt, zal hij behouden worden.'

Eigenlijk vrij eenvoudig, immers Jezus heeft de Weg van Liefde aangeduid, is zelf te vereenzelvigen met het concept Liefde. Via de Weg van Liefde is het Hemelrijk te betreden: haat, woede en agressie brengen je daar niet.

Omdat de Sint-Servaasbasiliek geen vrijstaande basiliek is, is het onmogelijk om aan de buitenkant alle Energielijnen te inventariseren. In een gebouw wichelen is met alle binnen hoeken weinig eenvoudig, en het voelt aan alsof ik daarvoor toestemming vragen. Brr, aan wie dan? Mijn onafhankelijkheid is me lief. Al is samenwerking een groot goed ben meer een eenzame wolf.

 

Hee, ooit - in de jaren zestig - ben ik in de Sint-Mattheuskerk in Eibergen woest geweest op de voorganger, een pater, die naar mijn idee onzin stond te verkopen. Destijds ben ik gewoon al vrij boos omdat in het Instituut Kerk nauwelijks plek voor vrouwen is... vandaag de dag nog steeds niet. Oh, echt braaf is het Instituut niet geweest, toch maken 'de mannen' er vaak wel een mooi geheel van; mooie rituelen. Zal niet gauw de gedesillusioneerdheid van mijn moeder vergeten op het moment dat ze de uitkomsten van het Tweede Vaticaans Concilie, van 11 oktober 1962 - 8 december 1965 in Rome, verneemt. Maar stel dat de Kerk toentertijd meer voor vrouwen zou zijn opengesteld, zou ik mezelf dan niet binnen de wetten en regels van het Instituut hebben laten opnemen, en mijn onafhankelijkheid hebben opgegeven? Ben achteraf blij met de weg die ik in heb kunnen gaan in het leven en daarbij hoort dat in de jaren zestig van de vorige eeuw de weg voor vrouwen binnen het Kerkinstituut gesloten bleef. Toch goed om te proberen boosheid te schrappen; God weet het beslist beter.

 

Via het Keizer Karelplein wandel ik terug de straat 'Sint Servaasklooster' in. Vrijwel direct een brede Energielijn. De Energie stroomt duidelijk richting de Sint-Servaasbasiliek, hoewel het hier de ingang van de kosterswoning en een deel van de oude refter, de huidige Sint-Servaaskapel, betreft. De Energie voelt als een Bundel aan, dat wil zeggen meerdere Energielijnen op en deels naast elkaar.  De grenzen liggen inderdaad ver uit elkaar, al loopt 'de Lijn' schuin ten opzichte van de gebouwen.

Bij het westwerk  van de Basiliek en de massieve poort is het energetisch rustig. Maar nauwelijks de hoek om bij het Henric van Veldekeplein, waar Monulphus en Gondulphus getrouw in hun eigen tuintje bij elkaar staan, tref ik natuurlijk de Energielijn die recht bij het Bergportaal naar binnen gaat. Is dit de Lijn die bij het Noorderportaal naar buiten gaat?