HET WEMELT EN DRAAIT
Thea-Warrior
Als ik eind 2021 en begin 2022 pieker over Philippe-Auguste Hennequin en zijn schilderij, duikt telkens één zin in mijn hoofd op: "De verticale lijnen zijn belangrijk, ... ...dat weet je toch..."
De wat oudere man op het terras van Le Pinacle, die zo zwierig met zijn vulpen schrijft en een boek over de vrijmetselarij leest, is degene die deze woorden op de avond van 11 september 2021 op het terras van 'Le Pinacle' tegen mij heeft uitgesproken. De zinsnede '... ...dat weet je toch...' voegt hij toe omdat ik hem wat verbaasd aankijk; wat bedoelt hij met 'die verticale lijnen'? Ik check niet wat hij bedoelt, maar reageer met een vaag "Ja..."
Ik vraag niet om verduidelijking, want het lijkt alsof hij zijn mond voorbijpraat en terwijl hij het zegt 'zoemt' de omgeving ook nog: '... ...het zal wel duidelijk worden...'
Wat heb ik het intrigerende schilderij bestudeerd! In verband met het belang van de verticale lijnen teken ik enkele weken na 28 augustus 2021 meer verticale, blauwe, lijnen op het schilderij. In principe zijn in het bovenste deel met de torens in de hemel nog meer verticale lijnen te trekken! Omdat de horizontale getande dakrand van de Tour des Consaux me puzzelt, trek ik tevens een tweede turquoise, horizontale, lijn, maar er gaat geen enkel belletje rinkelen.
Veel denk ik over de compositie na en wat verlang ik naar een duidelijker afbeelding! Maar inzichten lijken pas te komen als de tijd daar rijp voor is. Op maandag 25 januari 2022 draait de zwart-witafbeelding weer voor mijn geestesoog, en dan popt plots de vraag op hoe Philippe-Auguste Hennequin het Energielijnenpatroon, dat ik in de Kathedraal heb geïnventariseerd, ten behoeve van zijn schilderij eigenlijk heeft gedraaid. Hij heeft de torens van Doornik weergegeven vanuit een oostelijk perspectief. Min of meer vanaf de toren van de Sint-Piatkerk of misschien wel vanaf de zolder van zijn eigen woning in de Rue des Jésuites. Het lijkt erop dat hij het Energielijnenpatroon een kwartslag naar rechts (met de klok mee) heeft gedraaid en dan met een draai van 90 graden voorover (op het niveau van de STER) verticaal heeft gezet. Het Energielijnenpatroon is dan van onderen te zien. Beetje misselijk word ik van deze beweging. Of mogelijk een kwartslag naar links (tegen de klok in) en vervolgens met een draai van 90 graden (op het niveau van de STER) voorover verticaal. Het energielijnenpatroon is dan van boven te zien. Dit is iets beter, maar toch wemelt het resultaat me voor de ogen. Hm, als laatste zijn beide resultaten ook nog naar het oosten geduwd!
Op maandag 26 januari 2022 valt eindelijk het kwartje waarom alles draait! Hoewel het niet helemaal klopt, ga ik voor het gemak van de toelichting ervan uit dat de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal op het oosten is uitgelijnd. Op de plattegrond van de Kathedraal ligt de STER dan in het noorden en boven de Turquoise Energielijn. De gebouwen die in Doornik, op de Aarde, met de Energielijnen uit de STER zijn verbonden, liggen zowel ònder de Turquoise Energielijn als ònder (ten zuiden van) de STER. Maar door de manier waarop ik het Energielijnenpatroon op het schilderij van Philippe-Auguste heb ingetekend, bevinden de gebouwen zich bóven de STER en ligt de Turquoise Energielijn ònder de STER. Dit klopt niet! Er moet een betere draaiing zijn... waarbij zowel de gebouwen - de torens - als de Turquoise Energielijn aan één kant van de STER komen te liggen. Het kan, het uitgangspunt dat ik hanteer is dat op het schilderij de plek van de STER in de pommel vastligt.
Wat heeft Philippe-Auguste Hennequin gedaan? Hij heeft het Energielijnenpatroon van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal op het niveau van de STER eerst wat achterover gekanteld zodat de Lijnen naar de dakranden gaan van de torens waarmee ze verbonden zijn en daarna heeft hij de STER in een redelijk grote cirkel bijna een kwartslag met de klok meegedraaid. Door de laatste beweging gaan de Energielijnen van de noord- naar de oostkant van de torens waarmee ze verbonden zijn.
De Gele Madonnalijn gaat met deze rustige draaiing gewoon mee en gaat over zichzelf van de ingang van de Kathedraal naar haar uitgang in de Kathedraal bij de kooromgang. In het schilderij blijft de Lijn dan contact houden met het dak van de kooromgang... onvoorstelbaar knap gedaan van Philippe-Auguste; meetkundig goed bedacht.
Kortom de Turquoise Energielijn moet niet geprojecteerd worden op de grond onder de voeten van Christine de Lalaing maar ligt op het niveau van de getande dakrand van de Tour des Six. De bovenste lijn is de juiste Turquoise Energielijn.
Hoewel... in de lucht zijn meerdere horizontale lijnen te trekken. Het gelijkt een tamelijk groot vrij-zoemend geheel, immers al die Lijnen kunnen correcte interpretaties zijn. Als ik de draaiing door heb, vallen vele puzzelstukjes, ook gerelateerd aan de symboliek van de vrijmetselarij, op hun plek. Het ergerlijke gedraai en gewemel in mijn hoofd stopt. De boodschap van Philippe-Auguste Hennequin is helder: 'Zo boven, zo beneden!'
Een toevoeging lijkt me juist. Aangezien de Blauwe Catharinalijn door de Parochietoren en Catharinakapel gaat en de Rode Belfortlijn door het Belfort, impliceert dit dat de Witte Bisschop-Labislijn in het echt (toen de toren van het oude stadhuis nog niet was afgebroken) naar La Tour des Six (de Toren van de Zes) heeft gelopen. Ik vraag me af waar deze Tour des Six precies heeft gestaan. Op 13 september 2021 heb ik in een parkje tussen het Koningin Astridpark en de Rue Saint-Martin een ruïneheuvel met een grote rode beuk ontdekt. Hoort die ruïne toe aan de Halle des Consaux of de voet van de Toren van de Zes? De ruïne lijkt (afgesloten) gewelfkelders te kennen en er loopt ook een Energielijn!
De naam 'de Toren van de Zes' heeft te maken met bewakers en sleutelbewaarders, maar het getal Zes doet mij nu denken aan de Zes Energielijnen: de Turquoise, de Witte, de Rode, de Blauwe, de Gele en de Verticale... ... die door de draaiing van het Patroon Horizontaal uit de pommel op de toeschouwer toesnelt. Hm, dit is niet helemaal waar, want als het patroon schuin achterover staat, dan komt de Verticale Energielijn schuin omhoog, immers loodrecht op het Grondpatroon... een schilderij om wat lager aan de muur te hangen!
Bronnen
- Afbeelding 'De Verdediging van Doornik door Christine de Lalaing'. Uit: Benoit, J. (1994). Philippe-Auguste Hennequin - 1762-1833. Paris: Arthena. Publiek domein.
- Tour des Six. Op 27 januari 2022 van http://www.verroken.be/chirograaf.htm
---> 308 EEN VRIJMETSELAARSBOUWSTUK - Twee Zinnebeelden