280 NABIJ HET HÔTEL-DE-VILLE VAN TOURNAI

Atalanta's genieten van de vruchten van het leven.
Atalanta's genieten van de vruchten van het leven.

DE TIJD LIJKT NIET RIJP

Thea-Warrior

 

Aan de westzijde van het Koningin Astridpark vergezellen ruisende bomen, overgroeide ruïnes, afgesloten donkere holen, een struik overrijpe zwarte vogelbessen, honderden atalanta's en zelfs enkele dagpauwogen onze broodjes. 

We wandelen onder witte bogen door naar de hoofdingang van het Hôtel-de-Ville. Het is rustig op het voorplein van het stadhuis, het rumoer van de markt is vaag hoorbaar. Als ik de bordestrappen ben opgeklommen en de grote deur probeer te openen, wacht me een enigszins onaangename verrassing: de toegang is gesloten. Binnen hangt een bordje met de mededeling dat alle medewerkers deze dag afwezig zijn in verband met de braderie. 

 

Het feest is hen gegund, het schilderij van Philippe-Auguste Hennequin dient geduldig op mijn verlanglijst te blijven plakken. Door de sluiting bestaat er nog een punt dat noodgedwongen geparkeerd moet worden: het checken van de ligging van de crypte onder het Hôtel-de Ville.

Wat gefrustreerd wandel ik door de mooi symmetrisch aangelegde Cour d'Honneur voor het stadhuis. Met alle vlinders die ik nog geen tien minuten geleden heb geobserveerd, komt Krachtdier Vlinder me voor ogen. Wie weet, de stad viert feest... ben ik misschien te doelgericht!? Vlinder is het symbool van transformatie, immers van eitje naar rups naar pop (ingesponnen in een cocon) naar uiteindelijke vlinder. Alles op zijn tijd. Vlinder draagt uit dat er meer aandacht mag zijn voor de schoonheid, lichtheid, vrijheid en vrolijkheid van het leven. Zit mijn werkethos me dwars!?

 

Doornik - Hôtel-de-Ville - stadhuis in het voormalige Abtenpaleis.
Doornik - Hôtel-de-Ville - stadhuis in het voormalige Abtenpaleis.

We wandelen verder langs de brede façade. Via de witte bogen aan de zuidkant van de Cour d'Honneur komen we langs een diepe waterput over de Allée Paul Bonduelle recht voor de ingang van het Museum voor Schone Kunsten uit.

Eveneens gesloten deze maandag! Buiten zweeft echter een intrigerende vraag: 'Hoe lopen de energielijnen in de in 1804 afgebroken kerk van de Sint-Maartensabdij?'

 

Zoals verwacht pronkt schuin tegenover het museum de duurzame hardstenen plaat met de plattegrond van de Sint-Maartensabdij nog immer hoog aan de wand van het huis aan de Rue de l'Enclos Saint Martin. Op 25 juli 2021 heb ik deze unieke plaat al gefotografeerd en derhalve weet ik dat de voorkant van het Museum voor Schone Kunsten deels 'in de abdijkerk' ligt. Het lijkt het meest eenvoudig om langs de voorkant van het Museum de energielijn(-en) te wichelen.

 

Het blijkt minder eenvoudig dan gedacht.